Helaas helaas

Na het vorige verslag op waarbenjij.nu hadden we besloten om vandaag met de boot terug te gaan naar Koh Samui en dan te vliegen naar Phuket en dan vervolgens met de boot naar Koh Phi Phi te varen. Maar helaas.

Gisteren waren we beide nog steeds verbrand en leek het ons beter om weer een scooter te huren en de beruchte waterval van Koh Phanghan te bezoeken. Dit ging allemaal prima. De bergen waren nog wel een stukje stikker dan eergisteren maar ons brommertje hield zich prima. De waterval was uiteraard niks van te zien omdat er geen water was (zelfde als Marja en Jorgen vorig jaar). We hadden nog de hele dag dus besloten helemaal naar het zuiden te rijden en dan via de kust weer naar het noorden. Eenmaal aangekomen op het zuidelijkste puntje gingen we even tanken. Na het tanken begon de scooter wat vreemd te doen en wilde nog maar 20 km/h (met vol gas). Totdat ie het ineens weer deed en we dus vol gas naar voren schoten. Helaas helaas lag er los zand op de weg en gingen we onderuit. Op het eerste gezicht leek het niet zo erg, ik wat schaafwonden en Lukas een wat diepere wond op z'n hand. Toevallig liepen er net 2 NL meiden waar we wat water van kregen. Zei verplichten ons eigenlijk om even naar de apotheek te gaan wat verderop. Er bleven ondertussen ook wat Thaise mensen staan die ons liever naar het ziekenhuis wilden brengen. Dus scooter weggezet en achter in de bak van een taxi. Ook bij het ziekenhuis waren ze erg vriendelijk en werden de wonden schoongemaakt. De wond van Lukas moest sowieso gehecht worden en mijn beide knieën ook. Ik werd eerst onder handen genomen en alles gebeurde enorm schoon gelukkig. Ik kreeg 3 tetanusprikken in mijn knieën. Wat doen die enorm veel pijn zeg!! De dokter had het in de gaten en ik kreeg een iPod in m'n oren gedrukt met Thaise muziek. Dit hielp gelukkig. Ook werd mijn ene voet en teentjes ingebonden en m'n arm. Daarna was Lukas aan de beurt en ook hij kreeg 2 tetanusprikken in z'n wond. Lukas is een stuk stoerder dan ik en gilde het niet uit ;-). Maar nu komt het meest vervelende: we mogen de komende 7 dagen niet zwemmen en douchen en moeten elke dag terug komen bij het ziekenhuis om de verbanden te verschonen. Ik had nog even gevraagd of dat op Koh Phi Phi niet zou kunnen. Maar ze zei dat daar niet voldoende medische hulp is. Dus helaas helaas. We hebben nu een horen geboekt voor de komende vier dagen dicht bij het hotel zodat we niet elke dag een taxi hoeven te nemen naar de andere kant van het eiland. En in de hoop dat we misschien over 4 dagen weg mogen ipv 7 dagen. Voor de pijn hebben we vrij zware pijnstillers gekregen en antibiotica voor het helen. We moeten vanmiddag om 15.00 weer bij de dokter zijn dus ik ben benieuwd!!